« »
 
[]« Cophinus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 553b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COPHINUS
COPHINUS, Corbis qua terra portatur, apud Vegetium lib. 2. de Re milit. cap. 20. et ult. et lib. 1. de Re veterin. cap. 56. lib. 2. cap. 33. et Isidor. lib. 20. cap. 9. Monachus Pegaviensis pag. 11 :
Wigberto consuluerunt, ut propriis humeris per 12. angulos fundamenti totidem Cophinos lapidum primus deferret, scilicet imitando factum religiosissimi Principis Constantini, qui primus ac potissimus Ecclesiarum fundator inter Principes extitit.
Cophinus, in ministeriis sacris. Anastas. in Vitis PP. pag. 188 :
Necnon et super columnas ipsius Ciborii, propter amplam pulcritudinem ex argento purissimo fecit Cophinos numero 4. pensant. lib. 42.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cophinus, Arca, Gall. Coffre, potius quam corbis viminea, quæ notione Latinis accipitur. Testamentum Hugonis Aycelini Cardinalis Episc. Ostiens. ann. 1297 :
De Samitis etiam et zendatis nostris [] quæ invenientur in Cophinis nostris ordinabunt executores nostri.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Cophinus Marmoreus, in quo corpus B. Jacobi Philippi requiescebat, inter Acta SS. Maii tom. 6. pag. 175.
In Cophino Servire. Psalm. 80 :
Manus ejus in Cophino servierunt ;
id est, in servitute, uti interpretantur Eucherius et Senator. Ismaelita cum Cophino, apud Sidonium lib. 7. Epist. 6. Gregorius Turon. lib. 5. Hist. cap. 48 :
Sed quia lippis erat in adolescentia oculis, quibus fumi acerbitas non congruebat, amotus a pistillo promovetur ad Cophinum. Sed dum inter fermentatas massas se delectari consimulat, servitium fugam iniens dereliquit.