« »
 
[]« 1 copus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 555b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COPUS1
1. COPUS, ut supra Copponus. Vide ibi. Charta ann. 1329. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 317 :
Pro tribus modiis minus uno Copo frumenti, in portionibus, taschis et agreriis campodorum seu prædiorum, quæ sub feudo dictæ forefacturæ ab emphiteotis possidentur.
Leudæ minut. Carcass. MSS. :
Item pro saumata de napis, unum den. et duos Copos comolos ; et de homine onerato, unum obol. et unum Copum comolum.