« »
 
[]« Corbona » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 561a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORBONA
CORBONA, Gazophylacium. Papias : Corbonam, gazophylacium, ubi pecunia Sacerdotum erat, et interpretatur oblatio, et ut dicitur in historiis super Actus Apostolorum, Corbonan erat arca in qua reponebantur donaria Sacerdotum. Ugutio : Corban interpretatur oblatio unde hæc Corbona, æ, vel Corbonam, indeclinabile, ultima acuta, id est, gazophylacium, ubi divinæ oblationes reponuntur. Matth. 27. 6 :
Non licet eos mittere in Corbonam, quia pretium sanguinis est.
Cyprianus lib. de Oper. et eleem. :
Locuples et dives es, et Dominicum celebrare te credis, quæ Corbonam omnino non respicis.
Corbona vernacule dicitur los Corbaranz, in Instrumento anni 1339. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 386. col. 2. Vide Bernardum Aldretum in Antiquit. Hispan. lib. 2. cap. 2. pag. 192.
P. Carpentier, 1766.
Arca, concha, apud Tertull. Apolog. et Concil. Illiberit. can. 41. Vide Corban.