« »
 
[]« 1 cornutus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 572a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORNUTUS1
1. CORNUTUS, Curruca. Concil. Mexican. ann. 1585. inter Hispanica tom. 4. pag. 311 :
Idemque servetur cum quis hæc convicia et opprobria, quæ majora sunt conjecerit, illum Sodomitam, Proditorem, Hæreticum, aut eo convicii genere, quod vulgus Cornutum, appellando.