« »
 
[]« Coronnus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 576b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORONNUS
CORONNUS, Angulus, Gall. Coin, encognure, alias Coron, Couron et Quoron. Charta ann. 1280. ex Chartul. S. Vincent. Laudun. :
Juxta pratum Roberti dicti le Charlier, et ab illa meta usque ad metam, quæ est juxta Coronnum prati dicti Roberti carlarii....... Juxta semitam contiguam Coronno bosci de Cornella,..... usque ad illam metam, quæ est juxta alium Coronnum terrarum prædictarum S. Vincentii et alium Coronnum dicti bosci...... Prout dictæ esclusæ ad præsens se proportant, et a dictis esclusis usque ad Coronnum prati hospitalariæ.
Pactum inter Radulph. de Praellis et commun. de Vailli ann. 1311. in Reg. 48. Chartoph. reg. ch. 8 :
La cloture d'icele (maison) se comporte de ancienneté jusques au Quoron dou jardin de Courdemaine ;....... et de ce Quoron tout selonc ladite voie qui joint à la vigne, qui fu Jehan Fagot, jusques au quoing de ladite voie ;.... et du Coron de la rue devant la maison S. Vincent.
Comput. Rob. de Seris in Reg. 5. fol. 5. r° :
Aus quatre Corons de la couverture quatre keues de mesmes.
Infra : Courons.
Chorun
, in Ch. ann. 1254. ex Chartul. Fidem. fol. 3. Guill. Guiart. ad ann. 1241 :
En Mautac fait sa gent embatre,
Qui tantost vont la tour abatre
Jusqu'en terre à chascun Coron.
Vide supra Cornetum 1.