« »
 
[]« 1 costa » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 593c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COSTA1
1. COSTA, Clivus, latus montis, Italis Costa, nostris Coste. Charta Hugonis et Lothariii Regum Ital. apud Joan. a Bosco in Vienna :
Donamus atque largimur Costam unam juris nostri, quæ Castaneto inferiore nuncupatur... una cum mansis, casis, terris, vineis,... ad ipsam Costam aspicientibus
In Costis 2. Cangius ipse legit Costem pro Costam. Alia ann. 1196. in Probat. Hist. Sabaudicæ :
Costam totam quæ est a muro inferius ex parte Abbatiæ, et domum confrariæ retinuimus nobis,
Regestum 87. Chartophylacii Regii :
Item tenet..... quædam nemora et quosdam essartos sit. in Costis montis Allodii.
Ibidem :
Item unam peciam nemoris.... sit. in Costis super montem Alodium. Costagium montis Alodii,
ibid. Crescentius de Agricultura :
Nella quale assai presso a Salerno e una Costa supra il mare riguardante, la quale gli habitanti chiamano la Costa d'Amalfi.
Dantes in Inferno cant. 19. Vidi per le Coste et per lo fondo. Adde Ottonem Morenam in Hist. Rer. Laudens. pag. 30. 34. tom. 5. Ughelli pag. 1553. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Costeria Montis, in Chronico Dominici de Gravina, apud Murator. tom. 12. col. 611. et 617.
Costa Maris apud Matth. Paris pag. 179. Gall. Coste de la mer, Ora maritima. Ital. Costa.