« »
 
[]« Covalus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 600c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COVALUS
COVALUS, Qui lusu assimulato fallit, vel parasitus, vel blatero, hallucinatorque vel prædo, vel sicarius. Vocabularium Sussannæi. Vide Gobelinus.