« »
 
[]« 1 crassari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 606c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRASSARI1
1. CRASSARI, Turgescere, tumescere, Gall. Enfler, Grossir. Sebastian. Perusin. in Vita B. Columbæ Reatinæ tom. 5. Maii pag. 335. * :
Cum advertisset Crassatos admodum pedes et horribiles visu.
Translatio S. Athanasii Episc. Neapolitani apud Murator. tom. 2. col. 1074 :
Adolescens quidam oppleto capite morbo oculorum lumen amiserat, cujus palpebræ Crassantes supra genua.
Apul. lib. 3. de Asino :
Pili Crassantur in setas,
id est, Crassiores fiunt instar setarum.