« Cravare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 607c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRAVARE
CRAVARE, Postulare, impetere, in judicium mittere ; vox Anglo-Saxon. Crafian, quæ idem
sonat. Leges Henrici I. Regis Angl. cap. 80 :
Si homicida divadietur ibi, vel Cravetur, fitwitam recipiat.Cap. 94 :
Si homines unius hominisHinc(al. domini)pugnent cum sanguinem faciente, vel non faciente, sive in præsenti, sive postea, quoniam Cravetur, non remanet wita domini. Si sint duorum dominorum, et alius alium verberet cœcis ictibus et non cruentis, sive Cravatus ibi sit, vel non convictus noxæ, witam emendabit domino cujus hominem verberavit. Si sanguinem ei faciat, et recedat sine Cravatione et divadiatione, witam domini retulit, et non habebit eam dominus, cujus hominem vulneravit.
Miscravatio, in iisdem Legibus cap. 22. pro injusta postulatione.
◊ Crebro etiam in iisdem Legibus Curvare, et
Curvatus, pro Cravare et Cravatus, legitur, cap. 41. 81. 82. 88. et
94. ubi tamen plerique Codd. MSS. Cravare præferunt. Interdum
Gravatio scribitur, ut in Legibus Ethelredi Regis cap. 19 :
Et qui permanet sine Gravatione et calumnia, etc.
Ingravare, Impetere, postulare, in Legibus Edmundi Regis apud Culintonam editis, § 7 :
Omnes infamati, et accusationibus Ingravati sub plegio redigantur.Vide Aggravatus.