« »
 
[]« Credentierus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 612c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREDENTIERUS
CREDENTIERUS, Qui est a secretis, Ital. Credenziere. Steph. de Infestura de Bello inter Sixtum IV. PP. et reg. Ferdin. ann. 1482. MS. :
Ignis dicti fulguris sparsus per dictum locum quosdam famulos dicti dom. cardinalis tetigit, .... adeo ut omnes putarent se esse mortuos ; non tamen habuerunt aliquod malum, excepto Credentiero, qui adeo attonitus est relictus, ut videretur amens.