CREDITUS, Idem qui Creditarius, Fidus, cui creditur, et fides adhibetur, Gallis Accredité. Gloss. Græc. Lat. : Πίστεως ἄξιος, credibilis, fidelis. Gregorius Turon. lib. 7. cap. 40 :

Statimque misit Rex viros qui hæc deferre deberent, cum uno puero, quem valde Creditum Mummolus habens, hæc ei commendaverat.

Lib. 9. cap. 10 :

Transmitte Abbates, et Creditos tuos, ut hæc quæ loquor, exponant.

Vita S. Eligii lib. 2. cap. 74 :

Multos ex publica moneta misit solidos per Creditam personam.

Occurrit ibi supra semel. Capitulare de Villis cap. 5 :

Missum bonum de familia nostra, aut alium hominem bene Creditum... dirigat.

Acta SS. Junii tom. 1. pag. 771. de B. Gerardo :

Quædam honestæ vitæ, Credita et nobilis matrona.