CREDULUS 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 credulus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 613c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREDULUS1

1. CREDULUS, Cui fides habetur. Annal. Bertin. ad ann. 877. tom. 7. Collect. Histor. Franc. pag. 124 :

Carolus vero febre correptus pulverem bibit, quem sibi nimium dilectus ac Credulus medicus suus Judæus, nomine Sedechias, transmisit, ut ea potione a febre liberetur.

Apud Aimoinum Creditus. Vide supra Creditum.

L. Henschel, 1840–1850.

Credulus, Fidelis. Prudent. Trecens. Annal. ad ann. 838. ap. Pertz. tom. Script. 1. pag. 431 :

Tandem sacramento cum sibi maxime Credulis..... firmavit.