« Crepitus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 616a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREPITUS
CREPITUS, Enterocellicus, ruptus, hernia laborans, Ital. Crepato. Inquisit. ann.
1270. apud Murator. tom. 5. Antiq. Ital. med. ævi col. 102 :
Bennatus de Portu Francolini, Ferrariensis diœcesis,... juravit dicere veritatem super infirmitate et liberatione filii sui Benvenuti..... Et sacramento dixit, quod dictus ejus filius Crepitus erat, et stetit sic detentus acriter illa infirmitate, quod vix se poterat movere, sex mensium spatio.Vide Crepatus.