« »
 
[]« Criafora » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 618b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRIAFORA
CRIAFORA, Clamor excitans ad irruendum in aliquem, Gall. à courir sus vel à se jetter sur quelqu'un, ad injiciendas manus in aliquem. Sententia lata contra Franciscum de Bardoneschia per Dom. Dalphinum ann. 1334 :
Si quis eum viderit vel sciverit infra jurisdictionem et terram nostram, ipsum debeat capere vivum vel mortuum et Curiæ nostræ præsentare, et si capere non poterit, vel ad eum capiendum se imbecillem vel non fortem reputaverit, raydam seu Criaforas faciat et moveat patriam contra eum pro eo ut supra dictum est, capiendo.
Vide infra Cridafora.