« »
 
[]« Cruciferi » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 629b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRUCIFERI
CRUCIFERI, Ordo Monasticus, sic dictus, quod Monachi Cruces in baculis deferrent, ut auctor est Matth. Paris [] ann. 1244. pag. 439. Fasciculus Temporum, et M. Chronic. Belgic. :
Circa hæc tempora Ordo Cruciferorum renovatus est per Innocentium III. anno Pontificatus sui 18. jam devicta hæresi Albigensium per Cruce signatos.
Addunt quosdam scribere, B. Quiriacum Jerosolymorum Episcopum, istius Ordinis primum auctorem extitisse, et sub Innocentio IV. apud Lugdunum crevisse, et privilegiis donatum ab eodem, anno scilicet 1248. præterea primum et initiale Monasterium totius Ordinis extitisse in Hoio in diœcesi Leodiensi ab Joanne Episcopo Leod. ædificatum ann. 1233. Vide Aubertum Miræum lib. 1. Originum Monastic. cap. 12. 13. 14.
Cruciferos etiam vocat Chronicon Aulæ Regiæ cap. 11. et 17. Fratres et Milites Ordinis Theutonici : ut et Ericus Upsaliensis lib. 3. Hist. Suecicæ pag. 61. lib. 5. pag. 148. et alibi. Vide Chronicon MS. Andreæ Danduli ann. 1154. et Bohuslaum Balbinum in Epistola rerum Bohemic. pag. 270.
◊ Exstat Epistola Urbani III. PP. ad Magistrum et Fratres Cruciferos Hospitalis Bononiensis, qua eorum Ordinem approbat : post Epist. 4. in nupera Conciliorum Collectione.
© École des chartes.