« »
 
[]« Cructans equus » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 630a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRUCTANS
CRUCTANS equus. Testament. ann. 1367. ap. Guden. in Cod. Diplom. tom. 3. pag. 484 :
Item legavit Hartmanno famulo suo equum suum Cructantem.