« 2 cum » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 653c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CUM2
2. CUM, pro Ab, ex, apud eumd. Greg. ibid. lib. 8. cap. 43 :
Cives Cum homine obtinere non queunt, ut saltem vel celebrata solemnitate paschali discutiatur.Mirac. S. Nicetæ tom. 4. Sept. pag. 8. col. 1 :
Mulier, nomine Maria, habens oculum dextrum quasi evulsum de loco suo, nihil Cum eo videbat.