« »
 
[]« Cunciatura » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 655b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CUNCIATURA
CUNCIATURA, Rei alicujus appendix, supellex, utensile, Ital. Conciatura. Charta ann. 1157. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 561 :
Tradimus... sanctæ Romanæ ecclesiæ in perpetuum ad veram hereditatem, perpetuamque proprietatem, id est, duo molendina in integrum, cum ferratura et Cunciatura sua, et aquæductu eorum et omnibus pertinentiis suis, etc.