« »
 
[]« 2 cura » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 660c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURA2
2. CURA, in Monasteriis, qui curam hospitium habet, seu Hospitalis. Statuta Monastica in Vitis Abbatum S. Albani :
In æstate statim post Fratrum refectionem, et gratiarum actionem, in locutorio hospitum divertant, seu in alio quolibet loco sibi deputato, Cura cum ipsis existente, qui propter Ordinis disciplinam, hora illa cum eis remaneat.
Infra :
Hora vespertina semper remaneant, Cura cum ipsis remanente, qui cum ipsis manducet, etc.
Eadem nempe forma, qua Cura Palatii, dignitas, de qua mox, Cura Prætorii, genus servi apud Trebellium Pollionem, Cura Epistolarum, inter officia Præfecti urbis in Notitia Imperii, Cura domus, in Capitul. Caroli Magni lib. 6. cap. 122. 124. Cura haræ, pro subulco, apud Ovid. in Epist. Penelop. Cura Cathedræ pro Curatore Cathedræ, Episcopo, ap. Thietmar. lib. 2. cap. 1 :
Hunc [] Hillibertus Magontinæ Cura Cathedræ.... benedixit.
© École des chartes.