« Curculiunculus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 664b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURCULIUNCULUSCURCULIUNCULUS, Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 :
Corgosson, Prov. curculio, quia pene nil aliud est quam guttur. Curculiunculus, dim.Utitur Plautus in Rud.
Curguliunculus, animal segetes corrodens, quod rustici cozun, ex Cod. Monacensi Prisciani ap. Graff. Thes. Ling. Franc. tom. 4. col. 539. Locus Prisciani est lib. 3. cap. 6, 34.vocant

