« »
 
[]« 9 curia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 669c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURIA09
9. CURIA, Conventus, cœtus publicus ad ludos, choreas, etc. Statuta Eccl. Argentin. ann. 1435. inter Anecd. Marten. tom. 4. col. 550 :
Choreas quoque omnibus Dominabus quorumvis Monasteriorum nostræ Diœcesis et specialiter in publico, scilicet in stupis virorum, quæ dicuntur Trinkastuben, et in Curiis et solemnitatibus quæ fiunt pro hastitudiis (hastiludiis) vel sponsalibus, districte inhibemus.
Parisius de Cereta in Chronico Veronensi ad ann. 1242 :
Eo anno Dominus Henricus de Egna tunc existens Potestas Veronæ fecit magnam Curiam militum et dominarum cujuscumque conditionis in palatio communis Veronæ, et in foro seu mercato Veronæ milites bagordaverunt, et tunc dominæ ballaverunt in ponticellis factis extra palatium communis Veronæ.
Rolandinus lib. 2. Chronici cap. 14 :
Erat nempe constituta Curia quædam causa solatii Venetiis, ubi fuit Azo Marchio pater Marchionis istius, et alii de Marchia nobiles et potentes, quam Curiam pater meus honorare desiderans, secum habuit xi. Milites et ipse exstitit duodenus, quorum omnia similia fuerunt vestimenta, etc.