« »
 
[]« Curifugius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 671b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURIFUGIUS
CURIFUGIUS, Qui fugat curas, et tædia dispellit. Angelus Rumplerus lib. 3. Hist. Monast. Formbacensis apud Bernard. Pez tom. 1. Anecd. part. 3. col. 466 :
Scribit Perottus homo doctissimus de villa sua, quam Curifugiam nominavit..... Ego illud castrum præfero, quod et Curifugium genere neutro appellavero.