« »
 
[]« Cursoriæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 675a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSORIAE
CURSORIÆ, Naves expeditiores, veloces, Isidoro lib. 19. cap. 1. Navires de Courses. Sidonius lib. 1. Epist. 5 :
Ticini Cursoriam (sic navigio nomen) ascendi, qua in Eridanum brevi delatus, etc.
Willelmus Brito lib. 7. Philippid. pag. 171 :
Septuaginta rates, quibus est Cnrsoria nomen.
Naves Cursoriæ Rigordo ann. 1213. Rogerus Hovedenus in Ricardo I :
Anno eodem applicuerunt ibi naves et busciæ plusquam 500. exceptis galeis et Cursoriis, quæ multæ fuerunt.
Bromptonus habet Cursariis. Vide Scaligerum ad Auson. lib. 2. cap. 6. Couraux videntur appellari a Guiarto :
Engins r'ont de part et d'autre,
De fust parfais et achevez,
En nez et en Couraux levez,
Desquiex grosses pierres eschappent.
P. Carpentier, 1766.
Naves de cursu, apud Oger. Pan. in Annal. Genuens. lib. 4. ad ann. 1204. apud Murator. tom. 6. Script. Ital. col. 388.