« Cusitus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 678b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CUSITUS
CUSITUS, Ital. Cucito, Consutus ; dicitur etiam de re cum altera apte conjuncta,
quasi consuta. Guido de Vigevano MS. de Modo expugn. T. S. cap. 8 :
Ex istisVide supra Cusere.(assidibus)fiat fundus navis bene Cusitus et stagnus, taliter quod aqua non possit ingredi..... Et assides ipsius spondæ sint fortiter Cusitæ et stagnæ, etc.