![[]](img/image.png)
«
Cuturnus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 685a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CUTURNUS
CUTURNUS,
Supercilium, fastus. Glossar. Sangerman. n. 501. Est pro
Cothurnus,
Calcei Tragœdorum altiores, et metaphorice Superbia.