« »
 
[]« Daghbrant » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 003b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DAGHBRANT
DAGHBRANT, Incendium quod interdiu excitatur, ex Fland. dag, dies, et brant, incendium. Consuetudines Arkenses ann. 1231. in Tabulario S. Bertini :
Majores causæ, ut sunt Raptus mulierum, berof, mordad, Daghbrant, a Choremannis in Curia de Arkes audientes, sed earum emendæ per francos homines Ecclesiæ judicabuntur.
Vide Dachbrand.