« »
 
[]« Dagubita » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 003c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DAGUBITA
DAGUBITA. Agnelli Lib. Pontific. de S. Neone :
Demum infra Episcopum Ursianæ Ecclesiæ, quæ vocatur Quinque Dagubitas a fundamentis construxit, et usque ad effectum perduxit.
In quem locum eruditissimus Muratorius : Dagubita idem fere, ut arbitror, significat ac Accubita Scriptoribus corruptæ Latinitatis, et ἀϰούϐιτον apud Auctores corruptæ Græcitatis. Est autem Accubita, ut suo loco dictum est, Locus editior ad quem accumbimus, seu Mensa ad quam accumbunt convivæ.