« »
 
[]« 3 damnum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 006c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DAMNUM3
3. DAMNUM, Sumtus, impensæ, Gall. Depens. Chronicon S. Trudonis apud Acher. Spicil. tom. 7. pag. 388 :
Cumque altero die sedens (Herimannus Metensis Episc.) in cella Abbatis de negotiis suis strenue ageret, prandiumque ingens ex Damno nostro paratum interea expectaret.... Excepto autem Damno quod de magnifice sibi parato servitio afflictæ Ecclesiæ nostræ, duos ei Herimannus (Abbas) equos transmisit, pro quibus molendinum de Stades in vadio positum fuit.