DAPAR, f. Procuratio seu Convivium, vel certa præstatio loco convivii, a Latino Dapes, Largior et opiparus ciborum apparatus, unde Dapinare victum alicui, apud Plautum. Testament. Manigundis Langobardæ pro erectione puellaris Monasterii Cairati ann. 20. Luitprandi et Heldeprandi Regum, apud Mabill. tom. 2. Annal. Bened. pag. 705. col. 1 :

Dare debet Dapar sanctæ Ticinensis Ecclesiæ, et debet et facere dare et consignare Abbatissa, quæ pro tempore præordinata erat, ad domum ipsius sanctæ Mediolanensis Ecclesiæ Antistitis, per ante dictas ferias de Domini Nativitate. Et si Dapar ipsius Mediolanensis Ecclesiæ Antistitis alia superimposita facta fuerit, quam supra judicavit : tunc volo et judico, ut habeat potestatem, commendationem et consecrationem in qualem Episcopum ivi ipsa Abbatissa, quæ pro tempore præordinata erat, cum ipsa munera, qualiter superius judicavit, alia superimposita eis da nulla par non fiat :

forte pro Nulla Dapar non fiat. Sed et hæc obscura. Da par pro de parte. Chart. Manigundis suspecta Muratorio Antiquit. Italic. tom. 2. col. 239. c.