DATITII, Gregorius M. lib. 1. Epist. 73 :

Ita ut non parva loca patrimonii ejus propriis nudata cultoribus largitis Datitiorum habitatoribus restauraverit.

Quo loco Datitios, dedititios interpretatur Dadinus Altaserra. Glossæ Isidori : Datitius, Latinum non est, sed deditius. Si barbarus dedat se Romanis, deditius is est. Papias : Daticius, Dedititius, pro filiis datus, qui victus hosti se tradit. Gloss. Sangerman. num. 501 : Datici, Hostes qui victi tradunt se in servitute. Concessa igitur nudata cultoribus loca Datitiis, qui ea colerent. Sed hoc sensu sententia non omnino constat, nisi largitis Datitiorum habitatoribus idem valeat, ac ex Datitiis : vel Datitiorum habitatores fuerint incolæ prædiorum concessorum ad colendum, quæ Datitia appellata fuerint.