DECENA 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 decena » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 021c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DECENA2

2. DECENA, Decenna, Bractono lib. 3. tract. 2. cap. 10. § 1. dicitur Decuria, seu Decemvirale Collegium, cui præerat Decanus Friborgi, de quo egimus supra. Decima vocatur in Legibus Inæ cap. antepenult. :

Diximus de ignotis pecoribus, ut nemo habeat sine testimonio Hundredi vel Decimæ.

Et in legibus Kanuti Regis cap. 40 :

Volumus, ut omnis homo liber in hundredo (i. Centuria) et in Decima positus sit, etc.

Adde Leges Henrici I. cap. 6. Decennalis numerus, in iisdem Legibus Henrici 1. Vide Ingulphum pag. 870. et infra in Friborga.

Decennarius. Vetus Inquisitio apud W. Dugdalum in Antiquit. Warwicensis provinciæ cap. 65 :

Item illi, qui tenuerunt dimidiam virgatam terræ, vel nocatam terræ, vel cotagium de bondagii tenura, solebant esse bedellum manerii et Decennarium.

Decennarii, Qui ex decennario numero, seu ex decenna sunt, in Charta Edw. I. Regis Angl. tom. 2. Monastici Angl. pag. 511. masculus autem in Lege Decennæ ante 12. ann. non admittebantur. Vide Statutum 2. Westmonast. cap. 48. Bractonum lib. 3. tr. 2. cap. 10. 11. et Fletam lib. 1. cap. 27. § 2. 4. 11. lib. 2. cap. 52. § 2. 5. 7. 47. 48. Thomam Madox Formul. Angl. pag. 225.