« »
 
[]« Deculca » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 032a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DECULCA
DECULCA, Valde occulta. Glossar. Sangerman. n. 501. Legendum Deculta pro Deocculta. Festus habet, Decultarunt, Valde occultarunt. Decultare dictum est, ut Occultare ab Occulo.