« Defendiculum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 038a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEFENDICULUM
DEFENDICULUM, Munitio, qua quis se vel sua defendat et tueatur. Acta SS. April. tom. 2. pag.
718. de S. Wernhero puero :
Pateatque hoc multis manicis et compedibus ferreis magnis, cereis imaginibus et similitudinibus, et pugilum Defendiculis.Charta Caroli IV. Imp. Rom. ann. 1367. apud P. Benoit Hist. Tull. in Probat. pag. xxxvii :
Turribus et propugnaculis, ac aliis munimentis fortificare valeant et munire, ac circa ipsam novas fossatas etiam in viis publicis facere, novas barras construere, et alia Defendicula possint erigere, ac fossatas, barras et Defendicula factas et facta, etc.Vide Defensa 4.