« »
 
[]« Defensaculum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 039b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEFENSACULUM
DEFENSACULUM, Defensio, propugnaculum, munimen. Peregrinus in MS. Speculo virginum :
Maria Virgo est justis ne ruant Defensaculum.
Vita S. Leonis Papæ IX. April. tom. 2. pag. 662 :
Universa plebs muros ascendit, quasi ob capiendæ civitatis Defensaculum.
Vita S. Marculfi tom. 1. Maii pag. 77.
Sed iste vir sanctus his Defensaculis circumseptus extiterat
. Aug. in Psalm. 67. n. 21 :
Umbra porro ista Defensaculum intelligitur ab æstu concupiscentiarum carnalium.
Chronic. S. Petri Vivi apud Acher. Spicil. tom. 2. pag. 758 :
In vitem, quæ ad defendendum in eadem Ecclesia est, ascendit, et ostium post se clausit, in quo Defensaculo jam se miserant aliqui de nostris.
Vide Plecta.