« »
 
[]« Degnatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 045a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEGNATUS
DEGNATUS, ab Italico Degnare, Gratum et acceptum habere. Histor. Cortusiorum lib. 1. apud Murator. tom. 12. col. 937 :
Offerebat enim populo pacem cum Januensibus a nobilibus Degnatam.