« »
 
[]« Degrana » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 046a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEGRANA
DEGRANA, Grana excussa, quæ ex spicis cadunt. Reg. feudor. comitat. Pictav. ex Cam. Comput. Paris. fol. 66. r°. :
In qua quidem terrageria... ego dictus Johannes de Foresta capio tertiam partem grani dictorum terragiorum et omnes paleas, Degranas, scobas et spitas. (leg. spicas).