« »
 
[]« Deguaziare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 047a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEGUAZIARE
DEGUAZIARE, ut Deguadiare, Pignus liberare, Gall. Degager. Anno ab Incarnatione Dom. 1082.
Goffredus filius Guinguanoi ingaziavit Ulrico Monacho et ceteris Monachis S. Florentii terram quam habebat dominicam in parochia de Carseton... ne ad usuram eis inguaziatio illa reputetur. Cumque ad novem annos ventum fuerit, si ipse terram Deguaziavit, sua propria erit
, in Tabulario S. Florentii.