DELATOR, Explorator, speculator, qui rem quam vidit, defert, Espion. Gloss. Lat. Græc. : Delator, ϰαταγγελλεύς, ἐνδείϰτης. Isidor. lib. 10. Delator, dictus, eo quod detegat quod latebat. Matth. Westmonaster. ann. 870 :

Jussit commilitones ad arma convolare, asserens dignum pro fide pariter pugnare et patria, ne desertores militiæ esse, et Delatores populi probarentur.

Respexit forte ad illud 2. Machab. cap. 4 : Simon autem prædictus pecuniarum et patriæ Delator. Ubi Papias Delatorem, accusatorem esse ait. Certe delatorem pro speculatore usurpat Gregorius in Vita S. Basilii Junioris n. 2. de eodem Sancto invento a Magistrianis in quodam Asiæ monte :

Καί Δηλάτορα τούτοις δόξαντα εἶναι, ὡς εἶχον τῶν ἵππων ϰαταπηδήσαντες σύνεσχον αὐτόν.

Et num. 3 :

Καλῶς ἂρα λέγουσι περί σου, ὅτι Δηλάτωρ εἶ, ϰαὶ ἦλθες ϰαταστοχάσασθαι τὸ τῶν Ρομαίων στράτευμα.