«
Deliciosus » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 052a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/DELICIOSUS
DELICIOSUS. Gloss. Lat. MS. Regium :
Nutritius, Deliciosus, vernaculus
. Lex
Bajuvar. tit. 3. cap. 15. § 1 :
Nunquam evadat, quamvis Deliciosus sit apud Dominum
suum.
Lex Longob. lib. 3. tit. 16. Rach. 9. (8.) :
Sunt aliqui pravi homines qui
submittunt in palatium, ad nostrum secretum descendunt, ut per Deliciosos aut per
ostiarios, vel per alios homines captiose, aut absconse, investigare possint, quidquid
nos agimus.
Nicolaus I. PP. Epist. 17 :
Missosque etiam... sanctissimos
Episcopos Deliciosos nostros pro eo vestræ caritati direximus.
Adde Epist. 19.
23. Anastasius in S. Hadriano PP. pag. 104 :
Gulfardus religiosus Abbas, et
Consiliarius, seu Albinus Deliciosus ipsius Regis, etc.
Occurrit præterea in
Narratione Adventii Episcopi de Valdradæ adulterio, apud Joannem VIII. PP. Epist. 72. 217.
277. etc.
Delicatus, Eodem significatu. Passio SS. Perpetuæ et Felicitatis :
Sequebatur
Perpetua lucido incessu, ut matrona Christi, ut Dei Delicata.
Vetus Inscriptio
Bergomi in æde Cathedrali :
Atestia. I. D. L. Atestiæ. Tertiæ. Patron. Benemerenti. Et. Capitoni. Binetæ. Et. Martiæ. Et. Primul. Delicatis. Et. Telamio. Celeri. Amico. Carissimo. Et. Atestia. Egnatiæ.
Delicatos vocabant Latini
τὰ παιδιϰὰ, τους
ἐρωμένους, qui et
Deliciæ Ciceroni pro Cœlio, Suetonio in Aug. cap. 83.
et in veteribus Inscript. eidem Suetonio in Vespasiano cap. 7. Spartiano in Adriano, et
aliquot aliis.
P. Carpentier, 1766.
◊ Dilectus, carus,
familiaris. Vide quæ de
Deliciosis et
Delicatis disserit Muratorius tom. 1.
Ant. Ital. med. ævi col. 129.
Délicieux vero, Deliciarum cupidus et sectator, apud
Boet. lib. 2. Consolat. Ms. :
Cilz qui se sent bienaureux,
Est voulentiers Délicieux,
Et personne Déliciose
Se courrouse de pou de chose.