« »
 
[]« 6 demandare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 055b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEMANDARE6
6. DEMANDARE. Actionem seu petitionem intendere, aliquid in jure repetere, Practicis nostris, Former une demande. Charta ann. 1196. inter Probat. tom. 3. Hist. Occit. col. 169 :
Bernardus prædictus comes Convenarum faciebat demandamentum jam dicto Jordano de Insula ad Casteras... Item dictus Jordanus Demandabat prædicto Bernardo totum illud castellum, quod vocatur sanctus Thomas.
Alia ann. 1224. ex Chartul. Campan. fol. 350. col. 1 :
Jacobus et Girardus filius et hæredes eorum nichil inde a me poterunt Demandare, quantum pertinet ad duas partes quas habebam.
Hinc Demandans, vulgo Demandeur, in Instr. ann. 1416. tom. 10. Ordinat. reg. Fr. p. 398 :
Agentes et Demandantes ex una parte, etc. V.
sup. Demandamentum.