« »
 
[]« Demaritio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 056a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEMARITIO
DEMARITIO, Partitio seu Divisio, si bene conjecto, a de et Maritare, Copulare. Præceptum Carlomanni Majorisdomus pro Monasterio Stabulens. apud Marten. Collect. Ampliss. tom. 2. col. 20 :
In ea scilicet ratione, ut quamdiu ipse Anglinus advixerit, ipsas res usualiter excolere debeat ; et si nepos suus nomine Gotbaldus illum superstes fuerit, ipsius Unadelino absque prejudicio et per precaria vel consensum ipsius Monachis, prædicto Unadelino tenere vel excolere debeat sine ulla Demaritione tantum ista superius denominata, totum et ad integrum trado et dono ad ipsius Monasteria.