DENDROPHORI, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Dendrophori » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 063c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DENDROPHORI

DENDROPHORI, Corpora et Collegia conficiebant in civitatibus, quæ frequentia hominum multiplicari expedire ait Constantinus Imper. in leg. 1. C. Th. de Centonariis et Dendrophoris (14, 8.), in qua junguntur Centonariis et Fabris : sed quæ eorum fuerit ars, non omnino constat, tametsi videntur fuisse occupati rei militari. Nam Centonarii creduntur fuisse centonum, vel tentoriorum confectores, Fabri, τεχνίται, in Gloss. ferrarii et tignarii : unde Dendrophoros

conjectare est eos fuisse qui tentoriorum ligna et arbores conficiebant : nisi fuerint qui ligna, arbores, et materias ligneas ad ædificia construenda vendebant, quod quidam opinati sunt. Vide in Centonarii. Neque promptius est definire, qui proprie dicantur.

Dendrophori, in lege 20. Cod. Theod. de Paganis (16, 10.), in qua accensentur iis qui ritus gentilitios colebant : ubi Jacobus Gothofredus, ut et Salmasius ad Spartianum censent ita appellatos, quod arbores stirpitus excisas per urbem humeris ferrent in honorem alicujus Dei, ex Artemidoro lib. 2. cap. 42 :

Χορεύειν δὴ τῷ Θεῷ, ἢ τυρσοφορεῖν ἢ δενδροφορεῖν, ἢ ἄλλο τι τῶν ϰεχαριουμένων τῷ Θεῷ πράττειν πᾶσι πονηρὸν, πλὴν δούλων.

Quam quidem δενδροφορίαν sic expressit Commodianus :

Egregios proceros, currum servare Cybellæ,

Quem traheret conducta manus Megalensibus actis,

Arboris excissæ truncum portare per urbem.

Scaliger lib. 3. Ep. 205. dictos putat Dendrophoros a Silvano Dendrophoro, cujus mentio est in vett. Inscriptionibus, intexto in vexillis illorum Corporatorum. Vide Oct. Ferrarium in Origin. Linguæ Italicæ voce Mazo, Reinesium Epist. 69. pag. 618. et Sponium Miscell. pag. 56.