« »
 
[]« Denombramentum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 064b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DENOMBRAMENTUM
DENOMBRAMENTUM, Gall. Denombrement, Idem quod Denominatio, Reconnoissance. Inventarium Piquet n. 17. cap. 41. de Vouta fol. 37 :
Si tenore præsentis denominationis seu Denumbramenti plus Denominaverit seu Denombraverit, quam sibi non debeatur, possit detrahere plus denominata seu Denumbrata, etc.
P. Carpentier, 1766.
Arest. ann. 1396. in Memor. F. Cam. Comput. Paris. fol. 50. v° :
Non obstante quod particulariter nobis fidem et homagium de dicto redditu non fecisset, seu quod de ipso Denombramentum nobis non tradidisset. Dénommément,
eadem notione, in Lit. ann. 1371. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 433 :
Es quiex Dénomméments soit exprimé ledit fié ou fiez, le lieu et chastellenie ou ils sieent, etc.
Ubi paulo ante Dénombremens. Vide infra Denumeramentum.