« »
 
[]« Depompare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 069a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEPOMPARE
DEPOMPARE. Ugutio : A pompa, pomposus, et pompo, as, superbire, gloriari. Unde Josephus in 20. In gentem nostram prompta malignitate pompabat. Et inde Pompator, qui aliquid superbe vel pompose agit. Et compos. Depompo, as, id est, vituperare, detestari, etc. S. Hieronym. in Ruffinum lib. 1. cap. ult. :
Prætermitto, quæ contra me loquens, propositum tuum deturpasti, quæ in Depompationem omnium Christianorum et verbis et opere feceris.
Vide Pompare. Vetus Interpres Concilii VI. Oecumenici art. 12 :
Dum redarguisset atque Depompasset pravam ejus impietatem.
Ubi Græc. Edit. Θριαμϐεύσασα τὴν μοχθηρὰν τούτου δυσσέϐειαν. Vide Gloss. med. Græcit. in πομπεύειν, et Onomast. tomi 4. SS. Julii.
P. Carpentier, 1766.
Dialog. creatur. dial. 51 :
Herodius per aerem spaciebatur volans ; sed milvus post ipsum sibilare cepit eumque Depompare, id est vituperare, dicens, etc.
Et dial. 105 :
Inveniens quemdam dominum Depompantem, id est vituperantem, servos suos, etc.