« »
 
[]« Depromere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 071c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEPROMERE
DEPROMERE, Cantare, apud Papiam. Hinc in Officio Dominicæ Palmarum :
Cui puerile decus prompsit Hosanna pium,
id est, Cantavit.