« »
 
[]« Desistantia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 080c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DESISTANTIA
DESISTANTIA, Gall. Desistement. Discessio, qua quis desistit seu desciscit ab aliquo. Chr. Siciliæ inter Anecd. Marten. tom. 3. col. 62. ex Henrici VII. Imp. Sententia in Robertum Regem :
Odia, dolos, fraudes pro fidelitate retribuens, ex Desistantiæ et ingratitudinis vitio calcaneum præsumpsit rebellionis erigere.