DEVESIA, Devesum, Devesium, etc. Locus defensus, ut supra Defensa 3. Donatio ann. 1138. apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 489 :

Campos de Ecclesia et Devesa, etc. Habebunt in eodem mansu jus pascendi, exceptis Devesis et junqueria,

in Fragmentis MSS. Stephanotii tom. 8. pag. 243. Charta Curiæ Arelat. ann. 1225. e MS. D. Brunet fol. 84. v°. :

Qui... cognoscere debent, quid patuum, quid consorcium vel Devesum, quid privatum, quid publicum, quid ad communes usus in Cravi pascuis pertinent.

Litteræ Johannis Franc. Reg. ann. 1351. apud D. de Lauriere tom. 2. Ordinat. pag. 479 :

Forestas, Devesias, seu nemora dictæ universitatis deffendat et custodiat.

Inventar. Piquet num. 18. cap. 41. de Vouta fol. 31. v°. ex Archivo Principis de Rohan :

Item plus quoddam Devesium nemus et pratum.

Capitul. General. S. Victoris Massil. ann. 1288 :

Statuimus quod neque Priores, neque Monachi habeant vel teneant canes venaticos vel aves, cujuscumque prætextu, nisi illi solum qui in suis Prioratibus habent certas garennas et Devesios ; et tunc non per se, sed per homines laycos faciant venari garennas vel supradictos Devesios.

Instrum. anni 1032. ex Archivo ejusd. S. Victoris :

Dono ad Monachos Devesum in aqua, qui vocatur Welna.

Charta ann. 1304 :

Et quod gentes D. Regis non audeant immittere bestiaria sua ad pascendum ultra dictos limites in Devesias hactenus consuetas usque terram Savartesii.

Vide Devezium.