« »
 
[]« Diacitrinus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 095b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIACITRINUS
DIACITRINUS, Diacedrinus, Diacetrinus, διαϰίτρινος, Citrini coloris intensioris. Monachus Sangall. in Carolo M. lib. 2. cap. 27 :
Et pavonum collis cum tergo et clunis mox florescere incipientibus, Tyria purpura, vel Diacedrina litra decoratis.
Epistola Basilii Macedon. Imp. ad Hadr. PP. in fine VIII. Synodi :
Transmisimus Sanctitati vestræ... vestimenta diaspra 3. Esophorin Dicitrinum cancellatum unum.
Legendum Diacitrinum, aut Diacetrinum. Leo Ost. lib. 2. cap. 61 :
Planetam Diacetrinam optimam
. Ita Codex MS. ubi editus Cetrinam præfert, ut monet Angelus de Nuce. Lib. 3. cap. 20 :
Planetam Diacitrinam magnam aureis listis undique decenter ornatam.
Vide Diacynthinus. Διαϰίτριον corticem citri melle conditi sua ætate appellatum, ait Simeon Sethi de Cibor. facult. Ita forte διαϰίτρινος erit color ille, quem habent cortices citrei saccaro conditi, nostris, Escorce de citron.