DIACOPOSIS, Molestia, angustia, ex Gr. διαϰόπωσις a ϰοπόω, Lasso, fatigo. Pelagius II. PP. in Epist. ad Gregor. Diaconum apud Jo. Diaconum lib. 1. Vitæ S. Gregorii PP. cap. 32 :

Et super illam Diacoposin, vel unum Magistrum militum, et unum Ducem dignetur concedere, etc.

Petrus Damian. lib. 7. Epist. 3 :

Et revera, qui peculatus crimen incurrit, in Diacoposin cogitur infercire, quod tulit.

Apud Baron. ann. 1064. n. 16. ubi eadem Epistola describitur, habetur referre, pro infercire : sed videtur legendum inferre. Diacoposis, in Glossis MSS. exponitur divina ostensio.