« »
 
[]« Diagnatus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 098c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIAGNATUS
DIAGNATUS, Cognatione proximus, valde agnatus ; id enim sonat vox dia. Jo. Sarisberiens. Epist. 59. pag. 129 :
Sed et ipse, ut vulgariter dici solet, Octaviani nepos est, et e vicino, ut rectius dixerim, Diagnatus, utpote sororis filius.